
Cada cop que miro d'arreglar que no faig bé
sento que estic pitjor encara
Cada cop que enrera vull anar per començar
sembla com si estigués més lluny
Cada cop que hi torno és com un rellotge que s'hagi desmuntat
peces i peces que no saps mai com ordenar
Cada cop més difícil se'm fa tenir-te aquí sempre al meu costat
Dues espases afilades caminant damunt d'un fil
que demà, es pot trencar, més val no esperar
Com sol a la nit, com lluna al matí
és com foc al bosc quan tu ets amb mi
No és poder o voler, ni tan sols és fe
potser ja és escrit i no s'hi pot fer res
Cada cop que surto ara al carrer miro a la gent
i noto com si hagués estat fora
Cada cop que penso en el què fer doncs ha passat molt temps
no sé mai per on començar
Cada cop que respiro és com si l'aire em portés noves olors
dolces i amargues, que em fan estar en un altre món
Cada cop que em desperto, m'assec i penso
si encara estic somiant
Però quan la sort t'abandona no hi ha un camí per triar
no vas mai cap enlloc, més val esperar
Com sol a la nit...
Jo no puc riure la mort ni del meu pitjor enemic
no estic fet així, ni així seré mai, jo ho sé
i sap tu que el temps dirà on ens ha portat el vent
i si em necessites mai, volaré en contra.
Com sol a la nit...
------------------------------------------------------
Cada vez que trato de arreglar que no hago bien
siento que estoy peor aún
Cada vez que atrás quiero ir para empezar
parece como si estuviera más lejos
Cada vez que vuelvo es como un reloj que se haya desmontado
piezas y piezas que no sabes nunca como ordenar
Cada vez más difícil se me hace tener aquí siempre a mi lado
Dos espadas afiladas caminando encima de un hilo
que mañana, se puede romper, más vale no esperar
Como sol en la noche, como luna por la mañana
es como fuego en el bosque cuando tú estás conmigo
No es poder o querer, ni siquiera es fe
quizá ya es escrito y no se puede hacer nada
Cada vez que salgo ahora en la calle miro a la gente
y noto como si hubiera sido fuera
Cada vez que pienso en el qué hacer pues ha pasado mucho tiempo
no sé nunca por donde empezar
Cada vez que respiro es como si el aire me llevara nuevas olores
dulces y amargas, que me hacen estar en otro mundo
Cada vez que me despierto, me siento y pienso
si todavía estoy soñando
Pero cuando la suerte t'abandona no hay un camino para elegir
no vas nunca hacia ninguna parte, más vale esperar
Como sol en la noche ...
Yo no puedo reír la muerte ni de mi peor enemigo
no estoy hecho así, ni así seré nunca, yo lo sé
y sabe usted que el tiempo dirá donde nos ha llevado el viento
y si me necesitas nunca, vuela en contra.
Como sol en la noche ..

No hay comentarios:
Publicar un comentario